Brief aan de bezoekers van mijn lezing bij OWC Antwerpen op zondagmiddag 5 februari 2024.
Beste potentiële toehoorders,
wat fijn dat jullie naar mij komen luisteren als ik in het van brandschade herstelde OWC-gebouw in Antwerpen mijn lezing ‚“Perspectief op een nieuwe tijd‚” kom geven. Jullie zullen er geen spijt van hebben want je gaat met een forse dosis nieuwe inspiratie weer naar huis.
Niet alleen ga je beseffen wat jouw rol in het wereldgebeuren is, kun je het gevoel een machteloze toekijker te zijn achter je laten en ga je je ware ziele-missie voelen, maar kun je ook weer eens een middagje lekker onbekommerd lachen.
Lachen om de dwaasheid in de wereld, lachen om al die beterweters en natuurlijk ook lachen om jezelf. Dat is namelijk waar het geluk verborgen zit en ik spreek uit eigen ervaring. Toen ik nog als dominee door het leven ging (‚“Dominee‚” is een typisch Nederlands verschijnsel: een prekerig iemand die overal verstand van heeft en dat met luide stem laat horen), toen waren mijn dagen somber en zwaar en ging ik gebukt onder het wereldleed. Maar sinds ik de Kunstenaar in mezelf heb herontdekt, is mijn leven licht, luchtig en liefdevol. Dat komt trouwens ook doordat ik de Kunstenaar in andere mensen steeds beter begin te zien.
Die Kunstenaar in ons allemaal staat in contact met het Innerlijke Kind, en als we iets in deze chaotische en turbulente tijden nodig hebben dan is het wel een goed contact met deze innerlijke bron van vreugde, liefde, onschuld, levenslust en vertrouwen in ons allemaal. Nog niet verhard, nog geen eelt op de ziel, nog helemaal open voor het Grote Mysterie van het bestaan. We denken dat het Kind zwak en kwetsbaar is. Dat is het ook, het verdient onze bescherming. En tegelijkertijd is het onnoemelijk sterk. Sterker dan al het geweld dat we dezer dagen zoveel om ons heen zien.
Ons gezamenlijke wereldbeeld is aan het veranderen. Er komt steeds meer ruimte, begrip voor en bewustzijn van de Kunstenaar in ons allemaal. In mijn model is dat het derde niveau waar we naar toe aan het groeien zijn. Deze heilzame beweging wordt gevoed doordat individuele mensen op zoek gaan naar wat er nog meer is dat het leven de moeite waard maakt.
Vaak lopen we in het eerste deel van ons bestaan vast in het materialistische wereldbeeld waarin alleen het meetbare, tastbare en bewijsbare telt. Dat wereldbeeld lijkt een hele tijd fantastisch en vervullend, maar er komt in ieder leven een moment dat het een schrale, armoedige en beperkte werkelijkheid blijkt te zijn. ‚“Is this all there is?‚” Vaak raken we dan door problemen in ons bestaan gemotiveerd om verder te gaan zoeken. En zo de wereld van de persoonlijkheid te gaan verrijken met bezieling, inspiratie, geestkracht.
Aan de hand van een heel eenvoudig model zal ik laten zien wat het is waar je naar zoekt, en hoe je daar komt.
Vijfendertig jaar geleden las ik bij Fritjof Capra (The Tao of Physics) voor het eerst over het holistisch wereldbeeld. Sindsdien heb ik heel wat geïnvesteerd in dat wereldbeeld. Van alles gedaan, gelezen, gehoord, gekeerd en ervaren om me dat wereldbeeld eigen te maken. Voor mij is de kern ervan: verbondenheid. Op een onbegrijpelijke manier is alles en iedereen in onze wereld met elkaar verbonden. Alleen beseffen we ons dat vaak niet.
Een manier om je die verbondenheid wél te gaan realiseren, is door je open te stellen voor een dimensie die naast de materiële dimensie minstens zo belangrijk is: de geestelijke dimensie. Daarmee komen we op het gebied van het niet-tastbare. Verstokte materialisten noemen dit al snel: gezweef. Jammer dat ze die geestelijke dimensie afwijzen want ze vergeten daarmee dat deze werkelijkheid weliswaar niet meetbaar en bewijsbaar is, maar wel: ervaarbaar.
Iedereen die contact heeft met zijn of haar eigen binnenkant, weet dit. Als je contact hebt met je Zelf, of met je Ziel, heb je weet van de geestelijke, spirituele, fijnstoffelijke werkelijkheid. Maar dan weet je ook hoe twijfel hier altijd onderdeel van is. Je kunt de mooiste spirituele ervaring hebben en toch later denken: was het echt of heb ik me het verbeeld?
Zelf ken ik dit maar al te goed. Er zijn nog steeds momenten dat ik twijfel aan mijn holistische wereldbeeld. ‚“Alles is met alles verbonden, ja, duuuhhh‚”. En ik geloof dat twijfel juist goed is. Want twijfel is een tegengif tegen de fundamentalistische zekerheid die zo wijd verbreid is. Als ik volkomen zeker weet dat wat ik geloof juist is, dan heb ik het recht jou de hersens in te slaan. Dat lijken tenminste velen in de wereld te denken.
Ik heb het idee dat de grootste kloof die op dit moment over de wereld loopt, de kloof is tussen de materialisten en de spiritualisten. Ik bid tot God dat wij als mensen steeds beter gaan beseffen dat we allebei zijn.
Niets mis met de materiële dimensie. Die heeft zo zijn eigen wetten en voordelen. Maar als je je in die dimensie verschanst omdat je bang bent voor onzichtbare, oncontroleerbare en onbegrijpelijke verschijnselen, verhard je in je defensie tot een instrument van het Kwaad. Ik schrijf het met een hoofdletter om aan te geven dat het voor mij een archetypisch begrip is.
De instrumenten van dit Kwaad zijn cynisme, skepsis, afstandelijkheid, vasthouden aan je ratio en je niet willen overgeven aan Iets Groters.
Ik hoop alle aanwezigen bij mijn lezing een aanmoediging te kunnen geven om samen de strijd tegen dit Kwaad voort te blijven zetten.
Graag tot zondagmiddag 4 februari in het OWC in Antwerpen!
Vriendelijke groet,
Jan Roelofs
Foto 1: Jan Roelofs tijdens een eerdere lezing
Foto 2: Het bedrieglijk eenvoudige maar buitengewoon diepzinnige model waar Jan mee werkt