Afscheid nemen omwille van een overlijden is nooit een aangenaam gebeuren. En alhoewel de uitvaartvoorzieningen in onze moderne samenleving volledig uitgebouwd zijn, vullen ze zelden alle noden in die de nabestaanden voelen bij het heengaan van een geliefd familielid of vriend. Een grote reden daarvoor is dat onze hedendaagse maatschappij zich liever niet te veel bezighoudt met de dood en dan liefst nog van op afstand.
Ogenschijnlijk paradoxaal genoeg maakt sterven een onderdeel uit van het leven in zijn grote geheel. Het is in wezen een overgang van één levensvorm naar een volgende. Het vergt enige kennis en begrip van de spirituele wereld om helder te kunnen plaatsen wat dit juist betekent. Maar een begrafenis zelf is meestal niet de plaats noch het moment om aan te vangen met het vormen van spiritueel-filosofische overdenkingen.
Die overdenkingen kan je beter maken ruim voordat je met een overlijden te maken krijgt. Ze zouden in het beste geval deel kunnen uitmaken van je spirituele belevingensmomenten of meditatieve pauzes. Ze horen in feite zelfs meer thuis naast alle praktische adviezen en voorbeelden die ouders aan hun kinderen meegeven. Maar zoals het er nu voor staat, maakt spreken over sterven de mensen eerder ongemakkelijk en terughoudender, dan dat het een inzicht geeft in wat de natuurlijke en verhoopte logische gang van zaken is van het leven in zijn breedste zin. Het maakt echter van rouwen een minder deprimerende bezigheid, maar eerder een ingetogen blij zijn voor de nieuwe bestaansmogelijkheden van de overledene. Maar dan is het wel aangewezen beter te weten te komen waarover dit alles gaat.
Deze sessie stelt je in de mogelijkheid één en ander verduidelijkt te krijgen rond vragen zoals wat het tijdelijke voor het eeuwige inruilen werkelijk betekent. Hoe de nabestaanden zowel voor zichzelf als de overledene op een meer fortuinlijke manier kunnen omgaan met een overlijden. Hoe op een verheffende wijze naar de omwisseling met het eeuwige en oneindige gekeken kan worden. Hierdoor kan het besef van en inzicht in de continuïteit van ons bestaan groeien, over de veronderstelde grenzen van tijd en ruimte heen.
Niets werkt zo remmend als angst voor het onbekende. Deze lezing wil daar iets aan veranderen en meegeven dat het geen slecht idee is om de geestelijke achtergrond van ons bestaan reeds te verkennen gedurende ons leven op aarde, vooraleer we via ons sterven als een onvoorbereide gast in het zogenaamde hiernamaals toekomen.